Als werkgever in Nederland sta je voor talloze uitdagingen, waaronder het omgaan met arbeidsongeschikte werknemers. Een van de opties die je hebt om hiermee om te gaan is het worden van een WGA-eigenrisicodrager. Maar wat houdt dat precies in? In dit artikel gaan we dieper in op het concept van het WGA-eigenrisicodragerschap en zetten we de voor- en nadelen voor werkgevers op een rij. 

Werkgever is een WGA-eigenrisicodrager

In Nederland kan je als werkgever kiezen op welke manier je je wilt verzekeren voor arbeidsongeschikte werknemers. Dit kan zijn middels een gedifferentieerde premie die je afdraagt aan het UWV (publiek verzekerd) waarbij het UWV de verantwoordelijkheid heeft voor de WIA-uitkering óf je kan kiezen om WGA-eigenrisicodrager te worden en zelf de regie te hebben op de arbeidsongeschikte werknemer die recht heeft op een WGA-uitkering. 

Eigenrisicodragerschap betekent dat een werkgever ervoor kiest om zelf het risico te dragen voor de kosten van de WGA-uitkering en de kosten voor de re-integratie-inspanningen die hieruit voortvloeien. Het is belangrijk dat er voldoende kennis in huis is binnen het bedrijf, waarbij er ook een goed inzetbaarheidsbeleid moet zijn opgesteld. Het is gebruikelijk dat een werkgever die WGA-eigenrisicodrager is, dit onderbrengt bij een private verzekeraar. De verzekeringsmaatschappij berekent de premie op basis van diverse factoren waaronder de sector waar de werkgever onder valt, het aantal actieve werknemers en de WGA-instroom. 

Wanneer we het hebben over het WGA-eigenrisicodragerschap betreft dit werknemers met een contract voor bepaalde tijd die ziek uit dienst gaan en instromen in de WGA én werknemers met een contract voor onbepaalde tijd die instromen in de WGA. Dus ook wanneer de werknemer geen contract meer heeft op het moment dat hij de WGA instroomt en recht heeft op een WGA-uitkering, valt de (ex-)werknemer onder de WGA-eigenrisicodrager. 

Verschillende soorten WIA-uitkeringen

Er zijn 2 soorten WIA-uitkeringen die toegekend kunnen worden door het UWV. De WGA-uitkering (Werkhervattingsregeling Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten) of de IVA-uitkering  (Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten).

Heeft de (ex-)werknemer recht op een WGA-uitkering, dan draagt de WGA-eigenrisicodrager maximaal 10 jaar de financiële last. Je kan het zo zien: de werkgever betaalt aan het UWV en het UWV stort vervolgens maandelijks de WGA-uitkering op de rekening van de arbeidsongeschikte (ex-)werknemer. Heeft de werkgever een WGA-eigenrisicodragenverzekering afgesloten bij een verzekeringsmaatschappij dan betaalt de verzekeraar (een deel van) de WGA-uitkering aan de werkgever en volgen daarna de stappen zoals hierboven is beschreven. Dit gebeurt op basis van een naverrekening. 

Een uitzondering is de IVA-uitkering, waar volledig en duurzame arbeidsongeschikte (ex-)werknemers recht op hebben. Heeft een (ex-)werknemer recht op een IVA-uitkering dan worden deze kosten gedragen door het UWV en vallen deze niet onder de WGA-eigenrisicodrager. 

Wanneer is het voordeliger voor een werkgever om WGA- eigenrisicodrager te worden?

Bij de WGA-instroom wordt er een indeling gemaakt van kleine-middelgroot- en grote bedrijven. Op basis van de grootte van een bedrijf wordt door het UWV de premie vastgesteld en berekend (sectorale premie, individuele premie en/of gedifferentieerde premie). De premie is gebaseerd op de toegerekende schadelast in het kader van instroom van werknemers in de WGA. Zo is de huidige gedifferentieerde premie voor de WGA (2023/2024) die het UWV berekent voor het publiek verzekeren van bedrijven als uitzendbureaus, reiniging en taxivervoer vrij hoog, omdat dit ‘risico-sectoren’ zijn. 

In dat geval kan het voordelig zijn om WGA-eigenrisicodrager te worden. Verzekeraars kijken onder andere naar de sector, maar ook naar de individuele werkgever en naar de instroom van de afgelopen jaren. Veel verzekeraars zetten de premie voor de WGA-eigenrisicodragenverzekering voor een bepaald aantal jaren vast, waardoor je als WGA-eigenrisicodrager een stuk zekerheid hebt. Daarnaast kijken verzekeraars naar de schadelast. Ze willen de schade zo laag mogelijk houden waarbij uiteraard rekening wordt gehouden met het menselijke aspect. 

Tip: lees ook onze uitgebreide blog ‘Hoe te handelen als een werknemer na 104 weken ziekte uit dienst gaat en je WGA-eigenrisicodrager bent?‘

Voordelen van WGA-eigenrisicodrager

Als WGA-eigenrisicodrager ben jij maximaal 10 jaar verantwoordelijk voor de WGA-uitkering en de re-integratie-inspanningen van een (ex-)werknemer. Zoals aangegeven kun je je aansluiten bij een WGA-eigenrisicodragenverzekering die dit uit handen neemt. 

Bij een verzekeraar heb je als WGA-eigenrisicodrager een aantal voordelen zoals het verzekeren van in- en uitlooprisico, intensieve ondersteuning bij re-integratie, juridische ondersteuning (bijvoorbeeld bezwaarprocedures), een scherpe en stabiele maatwerk premie gedurende een contractperiode, verhalen van loonkosten als er sprake is van regres (derde partij aansprakelijk) en de kosten voor re-integratie interventies. Bij dit laatste punt betalen verzekeraars vaak ook (deels) mee, daar zij een direct financieel belang hebben.

De verzekeraar is naast het recht doen aan een situatie van een arbeidsongeschikte (ex-)werknemer gericht op schadelastbeheersing. Ze zetten hiervoor passende interventies uit en hebben het dossier vaak al in zicht gedurende de eerste 104 weken ziekte. Bij passende interventies kan je denken aan een arbeidsongeschikte (ex-)werknemer actief begeleiden naar een passende, duurzame baan, het vergoeden van een (medische) behandeling die niet wordt vergoed door de zorgverzekeraar of waarbij er lange wachtlijsten zijn en de werknemer via een samenwerkingspartner sneller terecht kan óf een herbeoordeling aanvragen bij het UWV met als doel een IVA-uitkering. Op termijn kan een WGA-eigenrisicodrager kosten besparen doordat er meer regie en inzicht is 

Nadelen van WGA-eigenrisicodrager

Naast de voordelen van een WGA-eigenrisicodrager zitten er ook nadelen aan. 

De werkgever is als WGA-eigenrisicodrager zelf verantwoordelijk voor de re-integratie gedurende maximaal 10 jaar, uitlopend tot bijna 12 jaar. Je hebt hier een juiste dienstverlener/ verzekeraar voor nodig om dit in goede banen te leiden en financiële risico’s te beperken. Een individuele begeleiding is maatwerk en de ene arbeidsongeschikte (ex-)werknemer kost meer tijd, geld en aandacht dan de ander. 

Bij het WGA-eigenrisicodragerschap zien we soms voorbij komen dat het meer om geld draait dan om de behoefte van de arbeidsongeschikte (ex-)werknemer, waardoor de (ex-)werknemer niet meer als mens wordt gezien maar als nummertje dat ziek is en te veel geld kost. Onze mening is dan ook dat het WGA-eigenrisicodragerschap de relatie tussen werkgever en (ex-)werknemer onnodig negatief kan beïnvloeden waardoor het bedrijf een stuk killer en zakelijker overkomt. Ook hier is het belang van een goede dienstverlener/ verzekeraar belangrijk waarbij (ex-)werknemers worden begeleid door een ervaren casemanager.

Daarnaast is een nadeel dat wanneer je WGA-eigenrisicodrager bent en dit wilt beëindigen door publiek verzekerd te zijn via het UWV, er sprake is van een uitlooprisico. Dit houdt in dat (ex-)werknemers die zich ziek melden voor de dag dat het WGA-eigenrisicodragerschap wordt beëindigd, nog onder het eigenrisicodragerschap blijven vallen. Het houdt niet in dat alle arbeidsongeschikte (ex-)werknemers mee gaan onder de publieke verzekering bij het UWV. In dat geval wordt er alsnog voor maximaal 10 jaar betaald en blijven de re-integratieverplichtingen bestaan. 

Hoe word je WGA-eigenrisicodrager?

Om WGA-eigenrisicodrager te worden moet je een werkgever zijn en beschikken over een garantieverklaring van een bank of verzekeraar. In deze verklaring staat dat je bank of verzekeraar de garantie geeft dat je altijd in staat bent de verplichtingen tegenover je (ex-)werknemers na te komen. Voor het opstellen hiervan ben je verplicht de model garantieverklaring via de Belastingdienst te gebruiken. 

Bestaat het bedrijf uit meerdere vestigingen, kan je er niet voor kiezen om voor een aantal vestigingen WGA-eigenrisicodrager te zijn en voor een aantal vestigingen publiek verzekerd bij het UWV. Je maakt hiervoor een keuze voor het gehele bedrijf. 

Twee keer per jaar kan je starten als WGA-eigenrisicodrager: per 1 januari of per 1 juli. De aanvraag inclusief een ondertekende garantieverklaring moet 13 weken voor een van deze data zijn ontvangen door de Belastingdienst. Dit betekent uiterlijk op 1 oktober óf 31 maart. Ben je te laat met het indienen van de aanvraag en ondertekende garantieverklaring? Dan kan je helaas niet starten per gekozen datum en zal je aanvraag worden meegenomen per de eerst volgende datum dat je kan starten, 6 maanden later. 

Tot slot

Het WGA-eigenrisicodragerschap is niet voor elk bedrijf passend. Het is van belang dat je controleert onder welke sector jouw bedrijf valt, hoe je verzuimcijfers van de voorgaande jaren eruit zien, op welke manier je de regie wilt hebben over arbeidsongeschikte (ex-)werknemers en dit wilt inrichten door een inzetbaarheidsbeleid. Het is belangrijk om je tijdig te laten informeren en adviseren door een specialist voordat je deze beslissing neemt. 

Wel of niet WGA-eigenrisicodrager.. na 2 jaar ziekte zal ook jij je werknemer formeel moeten ontslaan middels een vaststellingsovereenkomst? Overleg dit dan altijd eerst met ons. Wij helpen je met het opstellen van een goede vaststellingsovereenkomst waarin belangrijke afspraken worden vastgelegd. Wij weten alles over ontslag en kunnen je hierbij optimaal begeleiden. Neem vrijblijvend contact op om een kennismakingsgesprek in te plannen.