Als werkgever in Nederland sta je voor talloze uitdagingen, waaronder het omgaan met zieke of arbeidsongeschikte werknemers. Een van de opties die je hebt om hiermee om te gaan, is het worden van een eigenrisicodrager. Maar wat houdt dat precies in? In dit artikel gaan we dieper in op het concept van eigenrisicodragerschap en onderzoeken we de voor- en nadelen van eigenrisicodrager voor werkgevers en werknemers.

Werkgever is een eigenrisicodrager

In Nederland kun je als werkgever kiezen op welke manier je je wilt verzekeren voor zieke werknemers. Dit kan zijn middels premies die je afdraagt aan het UWV of je kunt kiezen om eigenrisicodrager te worden. 

Eigenrisicodragerschap betekent dat een werkgever ervoor kiest om dus zelf het risico en de volledige verantwoordelijkheid te dragen voor de kosten en inspanningen met betrekking tot zieke of arbeidsongeschikte werknemers. Het is gebruikelijk dat een eigenrisocodrager-werkgever hier een eigen verzekering voor afsluit. De verzekeringsmaatschappij berekent zijn premie op basis van het ziekteverzuimcijfer. Dus hoe hoger je verzuimpercentage hoe meer premie je betaalt door het risico wat je loopt. 

Wanneer er niemand ziek is bespaart een eigenrisicodrager werkgever ontzettend veel geld, maar wanneer mensen wel ziek zijn dan draait de eigenrisicodrager dus zelf op voor alle kosten. Zolang dit niet te veel mensen betreft bespaart een eigenrisicodrager werkgever dus veel geld ten opzichte van werkgevers die premies betalen aan het UWV.

Wanneer we het hebben over eigenrisicodragerschap dan betreft dit mensen die ziek uitdienst gaan met een tijdelijk contract. Of werknemers met een onbepaalde tijdscontract die na 2 jaar ziekte de WIA uitkering instromen.

Verschillende soorten WIA uitkeringen

Er zijn 2 soorten WIA uitkeringen die toegekend kunnen worden. De WGA Werkhervattingsregeling Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten of een IVA Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten. Bij een WGA-uitkering die je werknemer toegekend krijgt, betaalt een eigenrisicodrager 10 jaar lang achter de schermen nog door aan de werknemer. In de praktijk zie je vaak dat het UWV de uitkering betaalt, echter krijgt de eigenrisicodrager gewoon een factuur van die betalingen. Dit is iets wat werknemers vaak niet weten.

Een uitzondering is de IVA uitkering, deze betaalt een werkgever niet 10 jaar lang door. Dit betreft duurzame zieke werknemers en de overheid heeft besloten dat noch de eigenrisicodrager noch het UWV als verzekeringspartij hiervoor opdraait.

Eigenrisicodrager WGA en eigenrisicodrager ziektewet

Eigenrisicodragerschap kan worden toegepast op twee belangrijke gebieden: eigenrisicodrager Ziektewet (ZW) en eigenrisicodrager WGA (Werkhervattingsregeling gedeeltelijk arbeidsgeschikten). Werkgevers die eigenrisicodrager willen zijn voor de WGA, zijn verplicht om dit ook voor de Ziektewet te zijn.

Wanneer is het voordelig voor een werkgever om eigenrisicodrager te worden?

Het is over het algemeen pas interessant om eigenrisicodrager te worden vanaf een loonsom van € 800.000,00. Als je bedrijf klein is, is het nooit verstandig om eigenrisicodrager te worden. Je bent als eigenrisicodrager werkgever namelijk verantwoordelijk voor de Ziektewet en de WIA. Dit moet je financieel kunnen dragen. 

Naast deze loonsomgrens is het ook belangrijk om in kaart te brengen wat voor type bedrijf je hebt. Heb je een productiebedrijf waar veel fysieke arbeid wordt geleverd, dan heb je vaak te maken met een hoger percentage (langdurig) verzuim dan wanneer je werknemers voornamelijk online werken. 

Daarnaast is het altijd verstandig om in kaart te brengen hoe het percentage verzuim en de ziekte uitstroom de laatste jaren is geweest. Aan de hand van al deze gegevens kun je berekeningen maken of het eigenrisicodragerschap voor je bedrijf wel of niet rendabel zou kunnen zijn. Gegevens uit het verleden zeggen natuurlijk niets over het heden maar het biedt wel waardevolle data. Ons advies is om je altijd door een specialist hierover te laten adviseren.

Voordelen van eigenrisicodrager voor een werkgever

Als werkgever biedt eigenrisicodragerschap enkele voordelen, zoals meer controle over het verzuimbeleid en de re-integratie van werknemers. Dit betekent dat je als werkgever zelf maatwerk kunt bieden en een re-integratietraject kunt afstemmen op de behoeften van de individuele werknemer. Dit kan bijdragen aan een snellere en succesvollere terugkeer naar werk.

Bovendien kan eigenrisicodragerschap leiden tot kostenbesparingen op de lange termijn. Door goed verzuimbeleid te voeren en actief betrokken te zijn bij de re-integratie van werknemers, kanje de duur van het verzuim verkorten en de financiële impact beperken.

Nadelen van eigenrisicodrager voor een werkgever

Er zijn ook risico’s verbonden aan eigenrisicodragerschap. Het kan in bepaalde gevallen leiden tot aanzienlijke financiële lasten voor de werkgever, vooral bij langdurig verzuim of arbeidsongeschiktheid van werknemers. Als eigenrisicodrager betaal je bijvoorbeeld nog 10 jaar lang de WIA aan een werknemer, tenzij het een IVA is. Daarom is het van cruciaal belang om een weloverwogen afweging te maken en eventueel een verzekering af te sluiten om financiële risico’s te beperken. Het nadeel van het afsluiten van een verzekering is dat deze partij vaak veel voorwaarden opstelt waar je aan moet voldoen. Dit heeft veel invloed op jou als werkgever maar ook op de werknemers.

Bij eigenrisicodragerschap zien we soms dat het bij de instelling van bedrijven helemaal verkeerd gaat. Het draait nóg meer om geld, waardoor niet meer de mens gezien wordt, de werknemer die werkzaam is in een bedrijf, maar een nummertje dat ziek is die teveel geld kost. Onze mening is dat het eigenrisicodragerschap vaak de band tussen werkgever en werknemer onnodig op de proef stelt waardoor het bedrijf een stuk killer en zakelijker overkomt met betrekking tot ziekte en het welzijn van de medewerkers.

Wat heel naar is, is dat hoe lager de WIA-keuring voor de werknemer uitvalt (dus hoe nadeliger voor de werknemer) hoe voordeliger het voor de werkgever is. Zij hoeven immers een lager bedrag elke maand naar de werknemer over te maken. Wat voor de werkgever goed is, is voor de werknemer dus slecht en andersom. Dit kan ertoe leiden dat werkgever en werknemer hun belang niet meer stroken. 

Ook zien we dat eigenrisicodragers als er geen IVA is vaak van hun verzekeraar in bezwaar moeten gaan omdat ze een lagere afkeuring willen die natuurlijk helemaal niet goed is voor deze werknemer. Dit zorgt voor de nodige horror scenario’s in de praktijk, wat wij pijnlijk vinden om te zien. 

Verantwoordelijkheden van een eigenrisicodrager

Als eigenrisicodrager heb je diverse verantwoordelijkheden ten opzichte van je zieke of arbeidsongeschikte werknemers. Dit omvat onder andere het voeren van een gedegen verzuimbeleid en het zorgen voor goede re-integratie-inspanningen, maar ook na uitdiensttreding. Het is van groot belang om in nauw contact te staan met zieke werknemers en de voortgang van hun herstel te monitoren.

Als voorbeeld: wanneer iemand na 2 jaar ziekte met ontslag is gegaan dan ben jij tijdens die WIA uitkering alsnog verantwoordelijk voor het helpen bij re-integratie. Normaliter neemt UWV dit stokje over maar dit is dus niet het geval bij een eigenrisicodrager, ondanks dat de werknemer wel inmiddels uitdienst is. 

Het is dan ook slim om als eigenrisicodrager bepaalde zaken en afspraken omtrent contact, re-integratie na uitdiensttreding vast te leggen in de VSO Vaststellingsovereenkomst die je met je werknemer tekent wanneer iemand na 2 jaar ziekte met ontslag gaat. 

Daarnaast dien je als eigenrisicodrager passende arbeid aan te bieden of te helpen zoeken om een werknemer die gedeeltelijk arbeidsgeschikt is verklaard te helpen met het vinden van werk. Hierbij is het van belang om rekening te houden met hun mogelijkheden en beperkingen, zodat ze stapsgewijs kunnen terugkeren naar hun functie of een aangepaste functie binnen de organisatie.

Voorwaarden en aanvraagprocedure voor eigenrisicodragerschap

Het worden van een eigenrisicodrager is niet voor elke werkgever vanzelfsprekend. Er zijn specifieke voorwaarden waaraan een werkgever moet voldoen om eigenrisicodrager te worden. Deze voorwaarden hebben betrekking op de financiële stabiliteit van de organisatie en de aanwezigheid van voldoende kennis en expertise op het gebied van verzuimbegeleiding en re-integratie.

De aanvraagprocedure om eigenrisicodrager te worden omvat verschillende stappen. Hierbij dien je een aanvraag in te dienen bij de Belastingdienst en een garantieverklaring te overleggen. Na goedkeuring kun je starten als eigenrisicodrager voor de Ziektewet en/of de WGA Werkhervattingsregeling gedeeltelijk arbeidsgeschikten.

Je kan maar twee keer per jaar instappen om eigenrisicodrager te worden: op 1 januari en op 1 juli. De aanvraag naar de Belastingdienst moet 13 weken voor deze datum binnen zijn. Dit betekent dat je op uiterlijk 1 oktober of 31 maart de aanvraag naar de Belastingdienst moet versturen om de eerstvolgende ronde van eigenrisicodragerschap mee te kunnen gaan.

Vergelijking tussen eigenrisicodragerschap en publieke uitvoering

Voordat je als werkgever besluit om eigenrisicodrager te worden, is het belangrijk om een vergelijking te maken tussen eigenrisicodragerschap en de publieke uitvoering bij het UWV. Simpel gezegd kun je dus eigenrisicodrager worden of al je werknemers verzekeren via het UWV. 

Bij de publieke uitvoering draagt het UWV de verantwoordelijkheid voor het verzuimbeheer en de re-integratie van zieke of arbeidsongeschikte werknemers die uitdienst zijn getreden bij hun werkgever. Als werkgever heb je dan minder directe controle over de reintegratie na uitdiensttreding. 

Bij de publieke uitvoering betaal je als werkgever een premie aan het UWV, die wordt gebaseerd op het totale loon van al je werknemers. Het voordeel hiervan is dat je de kosten voor verzuim en re-integratie beter kunt voorspellen, omdat ze al in de premie zijn verwerkt. Aan de andere kant ben je minder flexibel in het nemen van beslissingen en maatregelen voor individuele gevallen.

Eigenrisicodragerschap daarentegen geeft je als werkgever de mogelijkheid om meer maatwerk te bieden en directer betrokken te zijn bij het re-integratieproces van je werknemers die uitdienttreden. Je kunt een beleid ontwikkelen dat is afgestemd op de specifieke behoeften van je organisatie en werknemers.

Een belangrijk aspect om te overwegen bij het vergelijken van beide opties is de financiële impact op de lange termijn. Als eigenrisicodrager draag je zelf het risico van het loon van zieke werknemers, terwijl je bij de publieke uitvoering een vaste premie betaalt. Het is daarom cruciaal om een kosten-batenanalyse uit te voeren en de verwachte kosten en voordelen van beide opties af te wegen.

Samenvatting eigenrisicodrager

Het eigenrisicodragerschap is niet voor elk bedrijf weggelegd. Het is van het grootste belang om te checken of het wel bij jouw type bedrijf past, hoe het verzuim- en ziektepercentage van de voorgaande jaren was en hoe hoog de loonsom van je bedrijf is. Daarnaast moet je je bewust zijn dat alles meer om geld gaat draaien en er vaak gespannen situaties ontstaan omdat er financiële belangen zijn en/of soms eisen vanuit bepaalde verzekeringen die de belangen van de werknemers vergeten en/of hen in de problemen brengt. 

Heb je te maken met een ontslag na 2 jaar ziekte als eigenrisicodrager? Overleg dit dan altijd eerst met ons. Wij helpen je met het opstellen van een goede vaststellingsovereenkomst waar de afspraken goed in vastgelegd zijn. Wij weten alles over ontslag en kunnen je hierbij optimaal begeleiden. Neem vrijblijvend contact op om een kennismakingsgesprek in te plannen.